WOENSDAG 10 JANUARI 2018 Erwin Zijleman (Krenten uit de pop)
https://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2018/01/songbelt-unforetold.html
Songbelt - Unforetold
Precies vijf jaar geleden maakte ik kennis met de muziek van de Brabantse band Sleepwater. De band rond de broers Ad en Wil Opstals maakte met het prachtige Sunwritten direct een onuitwisbare indruk.
De uit 2012 stammende plaat, die op bijzondere of zelfs onnavolgbare wijze Amerikaanse rootsmuziek en Britse gitaarpop wist te combineren, is nog altijd het laatste wapenfeit van Sleepwater, maar de band bestaat nog steeds.
Een jaar na mijn kennismaking met Sunwritten van Sleepwater, dook Wil Opstals op met zijn andere band, Songbelt. Ook Unanswered van Songbelt bleek een uitstekende plaat.
Vergeleken met de muziek van Sleepwater was de muziek van Songbelt wat dieper geworteld in de Amerikaanse rootsmuziek, maar Unanswered verraste ook met beeldende klanken en met invloeden uit de psychedelica.
Zowel de plaat van Sleepwater als die van Songbelt heb ik een paar jaar geleden veel te lang laten liggen en dat heb ik ook weer gedaan met de nieuwe plaat van Songbelt, die al in de herfst van 2017 verscheen.
De band begon al in 2015 met het opnemen van Unforetold en heeft de tijd genomen voor de nieuwe plaat. Dat hoor je, want muziek van Songbelt straalt rust uit. Net als de vorige plaat van de band is ook Unforetold geworteld in de Amerikaanse rootsmuziek en dit keer heeft de Brabantse band gekozen voor behoorlijk ingetogen en akoestische klanken.
Songbelt maakte meters tijdens een sessie in de Ardennen, maar nam de plaat verder in Brabant op. Veel bands in dit genre wijken uit naar het diepe Zuiden van de Verenigde Staten of naar de Californische woestijn om het juiste geluid te vinden, maar Songbelt vond haar variant op de Amerikaanse rootsmuziek gewoon rond de Drunense duinen, waar het overigens prachtig is.
Veel songs op de plaat hebben genoeg aan een akoestische gitaar en aan de aangenaam klinkende stem van Wil Opstals, maar hier en daar worden ook onder andere vrouwenstemmen, een mondharmonica, percussie en een dwarsfluit ingezet. De laatste voorziet Unforetold van een geluid met flarden 60s en 70s en een vleugje psychedelica, maar verder kleurt Songbelt vooral binnen de lijnen van de Amerikaanse rootsmuziek en hoor ik met name bewondering voor het werk van Neil Young en voor het werk van Uncle Tupelo, dat de enige cover op de plaat heeft aangedragen. Als je goed luistert hoor je echter ook dat Wil Opstals bewondering heeft voor het werk van Nick Cave, wat de muziek van Songbelt voorziet van wat donkere tinten.
Songbelt houdt het tempo zoals gezegd laag op Unforetold, waardoor de plaat een bijna rustgevende uitwerking heeft. Op hetzelfde moment beschikken de songs van de Brabantse band over voldoende diepgang om te blijven boeien en doet de plaat niet onder voor vergelijkbare platen die in de Verenigde Staten in het genre worden gemaakt.
Omdat het tempo laag ligt duurt het misschien wel even voordat Songbelt je echt te pakken heeft met haar muziek, maar als dat eenmaal gebeurd is, laat Unforetold je niet makkelijk meer los en winnen de songs van de Brabantse band flink aan kracht.
Unforetold is al met al de derde voltreffer van Wil Opstals, die zich wat mij betreft nu weer mag richten op Sleepwater, want het dit jaar al weer zes jaar oude Sunwritten schreeuwt om een opvolger. Tot die tijd valt er genoeg te genieten op Unforetold van Songbelt, dat de aandacht van alles Nederlandse liefhebbers van Amerikaanse rootsmuziek verdient. Erwin Zijleman
Unforetold van Songbelt kan worden verkregen via de bandcamp pagina van de band: https://songbelt.bandcamp.com. Met een beetje geluk is nog een fysiek exemplaar te bemachtigen via een bericht aan [email protected].
Songbelt
RECENSIE — Hugo Vogel @ 21:46 (Altcountry.nl)
Er is iets vreemds aan de hand met Unforetold (eigen beheer) van de Nederlandse band Songbelt. Of beter gezegd: er iets vreemds aan de hand met mijn beleving van dit album. Bij de eerste beluistering gebeurde er niet zoveel. Pas na een keer of drie, vier begon er een bepaalde waardering te ontstaan, en die werd met iedere draaibeurt daarna groter. Dat is een cliché, dat weet ik, en toch, het is precies wat er gebeurde. De band rondom de Brabander Wil Opstals (zang, gitaar) legt een heel afgewogen, uitgebalanceerd en ook origineel geluid neer. Het is over het algemeen rustig en akoestisch. Het geheel klinkt een beetje Neil Young-ish. De andere twee leden van de band zijn Theo Libregts (bas) en Ruurd van der Vegt (mondharmonica en… fluit). Samen met een aantal gastmuzikanten werd in 2016 en de eerste helft van vorig jaar gewerkt aan de 12 nummers, die bijna allemaal van de hand van Opstals zijn. Alleen Moonshiner, dat vooral bekend is in de uitvoering van Uncle Tupelo, werd (fraai) gecovered. Mooi zijn ook de subtiele koortjes, evenals de bijdragen op fluit van Van der Vegt. Daardoor geef ik me uiteindelijk graag gewonnen aan dit tweede album van Songbelt. Het maakt ook dat ik graag eens de band live aan het werk zou willen zien.
Recensie Songbelt Unforetold
(fraaie tweede) Songbelt “Unforetold” Geplaatst op 6 november 2017door joostfesten
Het album “Unforetold” is het tweede album van het trio Songbelt. Centraal in het trio is singer-songwriter Wil Opstals. Maar de rol van fluitist/mondharp speler Ruurd van der Vegt en bassist/producer Theo Liebregts mag niet onderschat worden.
Het was vier jaar wachten na het debuutalbum “Unanswered” dat in 2013 het licht zag. Dat album verscheen in 2016 zelfs nog in een geremasterede versie. Niet alleen vanwege het betere geluid maar zeker ook omdat de eerste editie gewoonweg uitverkocht was geraakt.
Met dit nieuwe album bewijst Songbelt dat ze een constante factor qua sound zijn. Was het eerste album een verzameling liedjes die soms een zeer oude oorsprong hadden, met “Unforetold” laat Opstals de liedjes zien die hij schreef gedurende de ‘pauze’ en die nu zijn verzameld op dit nieuwe album.
Het album opent met een van de troeven: ‘It’s Not Enough’. Een nummer dat de herfst en de verlatenheid uitstraalt. Instrumentaal een compositie met veel ruimte tussen de noten. De dwarsfluitklanken fladderen als afgevallen bladeren door het nummer heen.
Als we toch bezig zijn met de troeven dan kunnen we niet heen om het nummer ‘All Day I Stare’ heen, dat uitblinkt in een fraai intro door Ruurd van de Vegt die met zijn dwarsfluit een van beste intro’s fluit die je maar kan wensen.
De stijl van de muziek van Songbelt is folk, americana, folk-noir, country en hier en daar zijn er ook invloeden van de blues. Dat laatste voel je in een nummer als ‘Moonshiner’. Maar nergens is het heel uitgesproken. Over het algemeen heeft het album een wat sombere, herfstige klank. Uitzondering is bijvoorbeeld het slaapliedje ‘Autumnsong’, al doet de titel wat anders vermoeden.
Al met al heeft Songbelt een album gemaakt dat het waard is om beluisterd te worden, keer op keer. Een fraai plaatje op het juiste moment in het jaargetijde. Luister daarvoor vooral naar ‘Changing Colour’ waar het vallen van het blad wordt bezongen.
Biografie Songbelt
Zand tussen je tanden.
Waar wij vandaan komen is duidelijk te horen in onze muziek en te lezen in de teksten. De omgeving van de Loonsche en Drunese duinen. Folk, natuur.
Country, platteland.
Akoestisch, respect.
Theo Liebregts, basgitaar
Ruurd van der Vegt, dwarsfluit en mondharmonica
Wil Opstals, zang en akoestische gitaar.
SONGBELT is de naam.
Zand tussen je tanden.
Waar wij vandaan komen is duidelijk te horen in onze muziek en te lezen in de teksten. De omgeving van de Loonsche en Drunese duinen. Folk, natuur.
Country, platteland.
Akoestisch, respect.
Theo Liebregts, basgitaar
Ruurd van der Vegt, dwarsfluit en mondharmonica
Wil Opstals, zang en akoestische gitaar.
SONGBELT is de naam.
Joost's Muziek Wordpress blog
(live ook lekker!) Songbelt @ Café ‘t Raadhuis Berkel-Enschot 2-2-2014Posted on 5 februari 2014door joostfesten
Het trio Songbelt is de tweede band die sinds kort een live-optreden verzorgt in café ‘t Raadhuis in Berkel-Enschot. De ambiance leent zich prima voor kleinschalige optredens. Het geluid is door het vele hout van de inrichting en ook de vloer al snel in orde.
Songbelt debuteerde vorig jaar met het album “Unanswered” en oogst tot op heden steeds fraaie recensies in bladen en op webistes voor fijnproevers. Als de eerste die over deze band schreef leek het me tijd om de heren eens live aan het werk te zien. Wil Opstals is natuurlijk de spil van de band met zijn akoestische gitaar en leadvocalen. Hij wordt ondersteund door Theo Liebregts op bas en Ruurd van der Vegt op mondharmonica en dwarsfluit.
Naast eigen materiaal horen we een paar covers.
Als eerste de afsluiter van de eerste set: is ‘Comes a Time’ van Neil Young, dat prima aansluit bij het materiaal van Opstals zelf. In de tweede set krijgen we een cover van REM: ‘This One Goes Out’ en een nummer dat ook Bob Dylan coverde naast Catpower en Uncle Tupelo, maar dat niet van zijn hand is: ‘Moonshiner’.
Verder putten Opstals en de zijnen uit het materiaal van “Unanswered”, al krijgen niet alle dertien liedjes van het plaatje een live vertolking. Het muzikaal verleden van Opstals wordt niet geschuwd met liedjes van zijn band Wilburg.
Uiteraard horen we ook ‘Desperate Land’, het openingsnummer van het album, voorbij komen dat nog steeds geldt als een van mijn persoonlijke favorieten. ‘Snowsong’ had natuurlijk toepasselijk moeten zijn, vertelt Opstals, maar met de kwakkelende winter van dit jaar is niets minder waar. Toch zijn de liedjes over sneeuw fijn om te horen.
Songbelt zet in twee sets ruim anderhalf uur fijne muziek neer terwijl het publiek groeit in het café.
Niet iedereen hangt aan de lippen van de band. Het is tenslotte ook een plek om elkaar te ontmoeten en bij te praten. De muziek is dan een aangename toevoeging die het praten niet onmogelijk maakt. De muziekliefhebbers kruipen zo wat dichter op de band om geen noot te missen.
Jammer dat de hoek met de band nog een paar spotjes mist om de muzikanten in het licht te zetten. De installatie is prima voor de ruimte en geeft een uiterst genietbaar geluid. Misschien dat een geluidstechnicus er voor de boxen nog wat meer uit weet te persen.
Songbelt is een bandje dat je na het horen van hun eigen-beheer-debuut “Unanswered” toch maar eens live moet gaan horen. Spijt zal de muziekliefhebber daar niet van krijgen! Ik hoorde zelfs een van de luisteraars na de vertolking van ‘Comes A Time’ Opstals de Nederlandse Neil Young noemen. Als dat geen compliment is?
Joost Festen
Meer foto’s vind je hier.
(live ook lekker!) Songbelt @ Café ‘t Raadhuis Berkel-Enschot 2-2-2014Posted on 5 februari 2014door joostfesten
Het trio Songbelt is de tweede band die sinds kort een live-optreden verzorgt in café ‘t Raadhuis in Berkel-Enschot. De ambiance leent zich prima voor kleinschalige optredens. Het geluid is door het vele hout van de inrichting en ook de vloer al snel in orde.
Songbelt debuteerde vorig jaar met het album “Unanswered” en oogst tot op heden steeds fraaie recensies in bladen en op webistes voor fijnproevers. Als de eerste die over deze band schreef leek het me tijd om de heren eens live aan het werk te zien. Wil Opstals is natuurlijk de spil van de band met zijn akoestische gitaar en leadvocalen. Hij wordt ondersteund door Theo Liebregts op bas en Ruurd van der Vegt op mondharmonica en dwarsfluit.
Naast eigen materiaal horen we een paar covers.
Als eerste de afsluiter van de eerste set: is ‘Comes a Time’ van Neil Young, dat prima aansluit bij het materiaal van Opstals zelf. In de tweede set krijgen we een cover van REM: ‘This One Goes Out’ en een nummer dat ook Bob Dylan coverde naast Catpower en Uncle Tupelo, maar dat niet van zijn hand is: ‘Moonshiner’.
Verder putten Opstals en de zijnen uit het materiaal van “Unanswered”, al krijgen niet alle dertien liedjes van het plaatje een live vertolking. Het muzikaal verleden van Opstals wordt niet geschuwd met liedjes van zijn band Wilburg.
Uiteraard horen we ook ‘Desperate Land’, het openingsnummer van het album, voorbij komen dat nog steeds geldt als een van mijn persoonlijke favorieten. ‘Snowsong’ had natuurlijk toepasselijk moeten zijn, vertelt Opstals, maar met de kwakkelende winter van dit jaar is niets minder waar. Toch zijn de liedjes over sneeuw fijn om te horen.
Songbelt zet in twee sets ruim anderhalf uur fijne muziek neer terwijl het publiek groeit in het café.
Niet iedereen hangt aan de lippen van de band. Het is tenslotte ook een plek om elkaar te ontmoeten en bij te praten. De muziek is dan een aangename toevoeging die het praten niet onmogelijk maakt. De muziekliefhebbers kruipen zo wat dichter op de band om geen noot te missen.
Jammer dat de hoek met de band nog een paar spotjes mist om de muzikanten in het licht te zetten. De installatie is prima voor de ruimte en geeft een uiterst genietbaar geluid. Misschien dat een geluidstechnicus er voor de boxen nog wat meer uit weet te persen.
Songbelt is een bandje dat je na het horen van hun eigen-beheer-debuut “Unanswered” toch maar eens live moet gaan horen. Spijt zal de muziekliefhebber daar niet van krijgen! Ik hoorde zelfs een van de luisteraars na de vertolking van ‘Comes A Time’ Opstals de Nederlandse Neil Young noemen. Als dat geen compliment is?
Joost Festen
Meer foto’s vind je hier.
Songbelt - Unanswered (Krenten uit de pop)
Songbelt is een trio rond de Brabantse muzikant Wil Opstals. Samen met zijn broer Ad stond hij iets meer dan een jaar geleden (onder andere op deze BLOG) in de schijnwerpers met het prachtige Sunwritten van Sleepwater. Ik vergeleek de plaat van de band uit Udenhout zelf met de muziek van onder andere Neil Young (inclusief Crazy Horse), Sparklehorse, R.E.M., Lloyd Cole & The Commotions en het Haagse Smutfish; stuk voor stuk verantwoordelijk voor meerdere parels in mijn platenkast, waarin ook Sunwritten inmiddels een jaar staat te blinken. Wil Opstals maakt nog steeds deel uit van Sleepwater, maar hij had kennelijk ook nog tijd voor zijn eigen ding: Songbelt. Het is een eigen ding met bestaansrecht, want Songbelt maakt andere muziek dan Sleepwater, al zijn er ook wel wat overeenkomsten. Laat ik beginnen met de verschillen. Unanswered van Songbelt is een uiterst ingetogen plaat met vooral rootsy luisterliedjes. Het zijn luisterliedjes die worden gedragen door de mooie stem van Wil Opstals, die beschikt over een warm en eigen geluid. Waar het in de muziek van Sleepwater behoorlijk kan spoken, slaat Unanswered van Songbelt zich als een warme deken om je heen en overheerst de rust. Naast verschillen zijn er ook overeenkomsten tussen Songbelt en Sleepwater. Ook Unanswered van Songbelt valt op door een mooie en opvallend veelzijdige instrumentatie, waarin naast de te verwachten akoestische gitaar, mondharmonica en pedal steel ook onder andere een dwarsfluit opduikt, wat de muziek van Songbelt een licht psychedelisch tintje geeft. Verder verrast ook Unanswered met niet alledaagse songs van een zeer hoog niveau. Folk speelt een belangrijke rol op de plaat van Songbelt, maar Wil Opstals maakt zeker geen dertien in een dozijn folksongs. Unanswered is hierdoor een plaat die blijft verrassen en ook nog lang groeit. Dat is voor een groot deel de verdienste van de mooie stem van Wil Opstals, die me heel af en toe aan Bryan Ferry en David Sylvian doet denken, maar ook de fraaie instrumentatie en de bijzondere sfeer op de plaat dragen nadrukkelijk bij aan het fraaie resultaat. Unanswered is een behoorlijk donkere plaat, maar deprimerend is het geen moment. Unanswered is de soundtrack van langzaam wakker worden en de soundtrack van langzaam tot rust komen aan het eind van de dag. Songbelt heeft deze soundtrack voorzien van mooie beeldende muziek vol urgentie. De aandacht voor deze plaat is tot dusver helaas beperkt. Daar heb ik zelf aan bijgedragen want ook ik heb de plaat veel te lang laten liggen (sorry Wil). Dat is jammer, want Unanswered van Songbelt is een Nederlandse rootsplaat die de concurrentie met de betere platen uit de VS en het Verenigd Koninkrijk met gemak aan kan. Het is voor Wil Opstals de tweede voltreffer in een jaar en waar ik in eerste instantie toch een duidelijke voorkeur had voor Sunwritten van Sleepwater is Unanswered van Songbelt me inmiddels minstens even dierbaar. Liefhebbers van ingetogen rootsmuziek met een licht eigenzinnige twist kunnen echt met geen mogelijk om deze bijzondere plaat heen. Luister en je bent om. Erwin Zijleman
Unanswered van Songbelt ligt nog niet in mijn favoriete platenzaak, maar kan wel in digitale en fysieke vorm worden verkregen via de bandcamp pagina van Songbelt (http://songbelt.bandcamp.com).
Songbelt is een trio rond de Brabantse muzikant Wil Opstals. Samen met zijn broer Ad stond hij iets meer dan een jaar geleden (onder andere op deze BLOG) in de schijnwerpers met het prachtige Sunwritten van Sleepwater. Ik vergeleek de plaat van de band uit Udenhout zelf met de muziek van onder andere Neil Young (inclusief Crazy Horse), Sparklehorse, R.E.M., Lloyd Cole & The Commotions en het Haagse Smutfish; stuk voor stuk verantwoordelijk voor meerdere parels in mijn platenkast, waarin ook Sunwritten inmiddels een jaar staat te blinken. Wil Opstals maakt nog steeds deel uit van Sleepwater, maar hij had kennelijk ook nog tijd voor zijn eigen ding: Songbelt. Het is een eigen ding met bestaansrecht, want Songbelt maakt andere muziek dan Sleepwater, al zijn er ook wel wat overeenkomsten. Laat ik beginnen met de verschillen. Unanswered van Songbelt is een uiterst ingetogen plaat met vooral rootsy luisterliedjes. Het zijn luisterliedjes die worden gedragen door de mooie stem van Wil Opstals, die beschikt over een warm en eigen geluid. Waar het in de muziek van Sleepwater behoorlijk kan spoken, slaat Unanswered van Songbelt zich als een warme deken om je heen en overheerst de rust. Naast verschillen zijn er ook overeenkomsten tussen Songbelt en Sleepwater. Ook Unanswered van Songbelt valt op door een mooie en opvallend veelzijdige instrumentatie, waarin naast de te verwachten akoestische gitaar, mondharmonica en pedal steel ook onder andere een dwarsfluit opduikt, wat de muziek van Songbelt een licht psychedelisch tintje geeft. Verder verrast ook Unanswered met niet alledaagse songs van een zeer hoog niveau. Folk speelt een belangrijke rol op de plaat van Songbelt, maar Wil Opstals maakt zeker geen dertien in een dozijn folksongs. Unanswered is hierdoor een plaat die blijft verrassen en ook nog lang groeit. Dat is voor een groot deel de verdienste van de mooie stem van Wil Opstals, die me heel af en toe aan Bryan Ferry en David Sylvian doet denken, maar ook de fraaie instrumentatie en de bijzondere sfeer op de plaat dragen nadrukkelijk bij aan het fraaie resultaat. Unanswered is een behoorlijk donkere plaat, maar deprimerend is het geen moment. Unanswered is de soundtrack van langzaam wakker worden en de soundtrack van langzaam tot rust komen aan het eind van de dag. Songbelt heeft deze soundtrack voorzien van mooie beeldende muziek vol urgentie. De aandacht voor deze plaat is tot dusver helaas beperkt. Daar heb ik zelf aan bijgedragen want ook ik heb de plaat veel te lang laten liggen (sorry Wil). Dat is jammer, want Unanswered van Songbelt is een Nederlandse rootsplaat die de concurrentie met de betere platen uit de VS en het Verenigd Koninkrijk met gemak aan kan. Het is voor Wil Opstals de tweede voltreffer in een jaar en waar ik in eerste instantie toch een duidelijke voorkeur had voor Sunwritten van Sleepwater is Unanswered van Songbelt me inmiddels minstens even dierbaar. Liefhebbers van ingetogen rootsmuziek met een licht eigenzinnige twist kunnen echt met geen mogelijk om deze bijzondere plaat heen. Luister en je bent om. Erwin Zijleman
Unanswered van Songbelt ligt nog niet in mijn favoriete platenzaak, maar kan wel in digitale en fysieke vorm worden verkregen via de bandcamp pagina van Songbelt (http://songbelt.bandcamp.com).
SONGBELT | UNANSWERED
Onbestemd verlangen.
CD, Eigen beheer/Eigen beheerTekst: Niels Steeghs (KindaMuzik)
Publicatiedatum: 01 april 2014
Het Noord-Brabantse dorp Udenhout bevindt zich pal onder de rook van Tilburg, leunend tegen een van Nederlands meest unieke natuurgebieden: de Loonse en Drunense Duinen. Wie echter de ogen sluit en zich laat meevoeren door de melancholische stem van Wil Opstals waant zich als toverslag in de weidse eenzaamheid van de Noord-Amerikaanse prairies.
Subtiliteit en onthaasting zijn de steekwoorden die vallen bijUnanswered, het debuut van Songbelt. Vrolijkheid en uitbundigheid blijven mijlenver weg. Het is vooral bezinning en bedachtzaamheid wat de klok slaat. Muzikale kompanen Theo Liebregts (bas, toetsen) en Ruurd van der Vegt (fluit, mondharmonica) begeleiden Opstals' warme, donkere vocalen meestal in de rootsrocknummers, terwijl hij louter duistere en desolate plekken schildert, getekend door onheilspellende wolken.
Opstals is (vaak samen met zijn broer Ad) al jarenlang verantwoordelijk voor meer van dit moois uit de rootsrock- en americanahoek. Zo schreven we hier vorig jaar al eens over Sleepwater. Waar bij die band de afwisseling groot is, omarmt Songbelt vooral de rust (terwijl de teksten juist rusteloosheid benadrukken), zij het soms bijna spookachtig. Zijn in meer lagen opgenomen stem is daar mede verantwoordelijk voor. Afwisseling is er ondanks die schijnbare rust overigens wel degelijk dankzij allerlei subtiliteiten. Zo wordt een liedje als 'Elegy for Understanding' opeens bijna bedwelmend. En als hij zingt dat zijn thuisland niets dan 'Dust & Dry Land' is, waan je je zomaar in de sferen van Woody Guthrie's 'Dust Bowl Ballads’. Herfstigheid en mistroostigheid maken zich meester van je. Unanswered laat je vooral achter met een gevoel van onbestemd en - jawel - onbeantwoord verlangen.
Onbestemd verlangen.
CD, Eigen beheer/Eigen beheerTekst: Niels Steeghs (KindaMuzik)
Publicatiedatum: 01 april 2014
Het Noord-Brabantse dorp Udenhout bevindt zich pal onder de rook van Tilburg, leunend tegen een van Nederlands meest unieke natuurgebieden: de Loonse en Drunense Duinen. Wie echter de ogen sluit en zich laat meevoeren door de melancholische stem van Wil Opstals waant zich als toverslag in de weidse eenzaamheid van de Noord-Amerikaanse prairies.
Subtiliteit en onthaasting zijn de steekwoorden die vallen bijUnanswered, het debuut van Songbelt. Vrolijkheid en uitbundigheid blijven mijlenver weg. Het is vooral bezinning en bedachtzaamheid wat de klok slaat. Muzikale kompanen Theo Liebregts (bas, toetsen) en Ruurd van der Vegt (fluit, mondharmonica) begeleiden Opstals' warme, donkere vocalen meestal in de rootsrocknummers, terwijl hij louter duistere en desolate plekken schildert, getekend door onheilspellende wolken.
Opstals is (vaak samen met zijn broer Ad) al jarenlang verantwoordelijk voor meer van dit moois uit de rootsrock- en americanahoek. Zo schreven we hier vorig jaar al eens over Sleepwater. Waar bij die band de afwisseling groot is, omarmt Songbelt vooral de rust (terwijl de teksten juist rusteloosheid benadrukken), zij het soms bijna spookachtig. Zijn in meer lagen opgenomen stem is daar mede verantwoordelijk voor. Afwisseling is er ondanks die schijnbare rust overigens wel degelijk dankzij allerlei subtiliteiten. Zo wordt een liedje als 'Elegy for Understanding' opeens bijna bedwelmend. En als hij zingt dat zijn thuisland niets dan 'Dust & Dry Land' is, waan je je zomaar in de sferen van Woody Guthrie's 'Dust Bowl Ballads’. Herfstigheid en mistroostigheid maken zich meester van je. Unanswered laat je vooral achter met een gevoel van onbestemd en - jawel - onbeantwoord verlangen.
Songbelt - Unanswered
Songbelt is een trio rond de Brabantse muzikant Wil Opstals. Samen met zijn broer Ad stond hij iets meer dan een jaar geleden (onder andere op deze BLOG) in de schijnwerpers met het prachtige Sunwritten van Sleepwater. Ik vergeleek de plaat van de band uit Udenhout zelf met de muziek van onder andere Neil Young (inclusief Crazy Horse), Sparklehorse, R.E.M., Lloyd Cole & The Commotions en het Haagse Smutfish; stuk voor stuk verantwoordelijk voor meerdere parels in mijn platenkast, waarin ook Sunwritten inmiddels een jaar staat te blinken. Wil Opstals maakt nog steeds deel uit van Sleepwater, maar hij had kennelijk ook nog tijd voor zijn eigen ding: Songbelt. Het is een eigen ding met bestaansrecht, want Songbelt maakt andere muziek dan Sleepwater, al zijn er ook wel wat overeenkomsten. Laat ik beginnen met de verschillen. Unanswered van Songbelt is een uiterst ingetogen plaat met vooral rootsy luisterliedjes. Het zijn luisterliedjes die worden gedragen door de mooie stem van Wil Opstals, die beschikt over een warm en eigen geluid. Waar het in de muziek van Sleepwater behoorlijk kan spoken, slaat Unanswered van Songbelt zich als een warme deken om je heen en overheerst de rust. Naast verschillen zijn er ook overeenkomsten tussen Songbelt en Sleepwater. Ook Unanswered van Songbelt valt op door een mooie en opvallend veelzijdige instrumentatie, waarin naast de te verwachten akoestische gitaar, mondharmonica en pedal steel ook onder andere een dwarsfluit opduikt, wat de muziek van Songbelt een licht psychedelisch tintje geeft. Verder verrast ook Unanswered met niet alledaagse songs van een zeer hoog niveau. Folk speelt een belangrijke rol op de plaat van Songbelt, maar Wil Opstals maakt zeker geen dertien in een dozijn folksongs. Unanswered is hierdoor een plaat die blijft verrassen en ook nog lang groeit. Dat is voor een groot deel de verdienste van de mooie stem van Wil Opstals, die me heel af en toe aan Bryan Ferry en David Sylvian doet denken, maar ook de fraaie instrumentatie en de bijzondere sfeer op de plaat dragen nadrukkelijk bij aan het fraaie resultaat. Unanswered is een behoorlijk donkere plaat, maar deprimerend is het geen moment. Unanswered is de soundtrack van langzaam wakker worden en de soundtrack van langzaam tot rust komen aan het eind van de dag. Songbelt heeft deze soundtrack voorzien van mooie beeldende muziek vol urgentie. De aandacht voor deze plaat is tot dusver helaas beperkt. Daar heb ik zelf aan bijgedragen want ook ik heb de plaat veel te lang laten liggen (sorry Wil). Dat is jammer, want Unanswered van Songbelt is een Nederlandse rootsplaat die de concurrentie met de betere platen uit de VS en het Verenigd Koninkrijk met gemak aan kan. Het is voor Wil Opstals de tweede voltreffer in een jaar en waar ik in eerste instantie toch een duidelijke voorkeur had voor Sunwritten van Sleepwater is Unanswered van Songbelt me inmiddels minstens even dierbaar. Liefhebbers van ingetogen rootsmuziek met een licht eigenzinnige twist kunnen echt met geen mogelijk om deze bijzondere plaat heen. Luister en je bent om. Erwin Zijleman
Unanswered van Songbelt ligt nog niet in mijn favoriete platenzaak, maar kan wel in digitale en fysieke vorm worden verkregen via de bandcamp pagina van Songbelt (http://songbelt.bandcamp.com).
Songbelt is een trio rond de Brabantse muzikant Wil Opstals. Samen met zijn broer Ad stond hij iets meer dan een jaar geleden (onder andere op deze BLOG) in de schijnwerpers met het prachtige Sunwritten van Sleepwater. Ik vergeleek de plaat van de band uit Udenhout zelf met de muziek van onder andere Neil Young (inclusief Crazy Horse), Sparklehorse, R.E.M., Lloyd Cole & The Commotions en het Haagse Smutfish; stuk voor stuk verantwoordelijk voor meerdere parels in mijn platenkast, waarin ook Sunwritten inmiddels een jaar staat te blinken. Wil Opstals maakt nog steeds deel uit van Sleepwater, maar hij had kennelijk ook nog tijd voor zijn eigen ding: Songbelt. Het is een eigen ding met bestaansrecht, want Songbelt maakt andere muziek dan Sleepwater, al zijn er ook wel wat overeenkomsten. Laat ik beginnen met de verschillen. Unanswered van Songbelt is een uiterst ingetogen plaat met vooral rootsy luisterliedjes. Het zijn luisterliedjes die worden gedragen door de mooie stem van Wil Opstals, die beschikt over een warm en eigen geluid. Waar het in de muziek van Sleepwater behoorlijk kan spoken, slaat Unanswered van Songbelt zich als een warme deken om je heen en overheerst de rust. Naast verschillen zijn er ook overeenkomsten tussen Songbelt en Sleepwater. Ook Unanswered van Songbelt valt op door een mooie en opvallend veelzijdige instrumentatie, waarin naast de te verwachten akoestische gitaar, mondharmonica en pedal steel ook onder andere een dwarsfluit opduikt, wat de muziek van Songbelt een licht psychedelisch tintje geeft. Verder verrast ook Unanswered met niet alledaagse songs van een zeer hoog niveau. Folk speelt een belangrijke rol op de plaat van Songbelt, maar Wil Opstals maakt zeker geen dertien in een dozijn folksongs. Unanswered is hierdoor een plaat die blijft verrassen en ook nog lang groeit. Dat is voor een groot deel de verdienste van de mooie stem van Wil Opstals, die me heel af en toe aan Bryan Ferry en David Sylvian doet denken, maar ook de fraaie instrumentatie en de bijzondere sfeer op de plaat dragen nadrukkelijk bij aan het fraaie resultaat. Unanswered is een behoorlijk donkere plaat, maar deprimerend is het geen moment. Unanswered is de soundtrack van langzaam wakker worden en de soundtrack van langzaam tot rust komen aan het eind van de dag. Songbelt heeft deze soundtrack voorzien van mooie beeldende muziek vol urgentie. De aandacht voor deze plaat is tot dusver helaas beperkt. Daar heb ik zelf aan bijgedragen want ook ik heb de plaat veel te lang laten liggen (sorry Wil). Dat is jammer, want Unanswered van Songbelt is een Nederlandse rootsplaat die de concurrentie met de betere platen uit de VS en het Verenigd Koninkrijk met gemak aan kan. Het is voor Wil Opstals de tweede voltreffer in een jaar en waar ik in eerste instantie toch een duidelijke voorkeur had voor Sunwritten van Sleepwater is Unanswered van Songbelt me inmiddels minstens even dierbaar. Liefhebbers van ingetogen rootsmuziek met een licht eigenzinnige twist kunnen echt met geen mogelijk om deze bijzondere plaat heen. Luister en je bent om. Erwin Zijleman
Unanswered van Songbelt ligt nog niet in mijn favoriete platenzaak, maar kan wel in digitale en fysieke vorm worden verkregen via de bandcamp pagina van Songbelt (http://songbelt.bandcamp.com).
Uit Popmagazine Heaven door Pieter Wijnstekers
Songbelt - Unanswered 7,5
Rustieke roots
Verrassen doet Songbelt uit Udenhout eigenlijk wel. Unanswered is het debuut van dit trio rond singer-songwriter Wil Opstals, een naam die wellicht een belletje bij u doet rinkelen aangezien hij ook deel uitmaakt van de Rosmalense groep Sleepwater, de band van zijn broer Ad Opstals. Qua songs en sound doen beide folky roots-bands redelijk aan elkaar denken, al maakt Ruurd van der Vegt echt deel uit van Songbelt, waardoor zijn kenmerkende fluit- en mondharmonicaspel wat prominenter is. In combinatie met Opstals' iets meer ontroering losmakende schrijftalent maakt dat UNANSWERED vooralsnog de beste plaat die een van de broers Opstals tot nu toe heeft gemaakt.
Pieter Wijnstekers
Songbelt - Unanswered 7,5
Rustieke roots
Verrassen doet Songbelt uit Udenhout eigenlijk wel. Unanswered is het debuut van dit trio rond singer-songwriter Wil Opstals, een naam die wellicht een belletje bij u doet rinkelen aangezien hij ook deel uitmaakt van de Rosmalense groep Sleepwater, de band van zijn broer Ad Opstals. Qua songs en sound doen beide folky roots-bands redelijk aan elkaar denken, al maakt Ruurd van der Vegt echt deel uit van Songbelt, waardoor zijn kenmerkende fluit- en mondharmonicaspel wat prominenter is. In combinatie met Opstals' iets meer ontroering losmakende schrijftalent maakt dat UNANSWERED vooralsnog de beste plaat die een van de broers Opstals tot nu toe heeft gemaakt.
Pieter Wijnstekers
Songbelt – Unanswered (http://www.altcountryforum.nl)
ThePostOnline plaatste in april een artikel van Ingelise de Vries. Zij vond muziekrecensenten moordenaars van de taal. In haar stuk haalde ze uit naar de scribenten, die het woord ‘sferisch’ foutief gebruikten. Sferisch heeft namelijk niets te maken met een gemoedstoestand van sfeer. Het is een meetkundig begrip. In recensies van een Nationaal produkt wordt te pas en te onpas de term ‘on-Nederlands-goed’ gehanteerd. Een gezonde, maar soms overdreven vaderlandslievende trots van de muziekpers, lijkt mij. Wat een gebazel – doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Over naar het Udenhoutse driemanschap Songbelt, waar je eindeloos wegdroomt bij de eerste aanblik van het beeld van de Loonse en Druinense Duinen op de voorkant van “Unanswered”. Het ademt een en al idylle uit.
Onder de immense hemel, waar de wolken traag langs trekken, bevinden zich de mystieke verhalen van zanger Wil Opstals, die diep in je gevoelsleven binnendringen. De muziek van door de wol geverfde muzikanten zwelgt in een vergelijkbare, sobere sfeer als de schilderachtige omgeving van het Noord-Brabantse Udenhout. Subtiel is overigens naast melancholie wel het sleutelwoord op “Unanswered”. Laag voor laag wordt Opstals stemgeluid over elkaar heen gedrapeerd, terwijl zijn akoestisch gitaar voor een intieme sfeer zorgt. De basgitaar van Theo Liebregts draagt kleine nuances aan. Ruurd van de Vegt als meester op de mondharmonica laat zich goed horen en zijn bijdragen op de dwarsfluit maakt diepe indruk op me. Genieten in een roes. De heerlijkheid van het leven.
(Johan Schoenmakers) 20-10-2013
http://www.altcountryforum.nl/2013/10/20/songbelt-unanswered/
ThePostOnline plaatste in april een artikel van Ingelise de Vries. Zij vond muziekrecensenten moordenaars van de taal. In haar stuk haalde ze uit naar de scribenten, die het woord ‘sferisch’ foutief gebruikten. Sferisch heeft namelijk niets te maken met een gemoedstoestand van sfeer. Het is een meetkundig begrip. In recensies van een Nationaal produkt wordt te pas en te onpas de term ‘on-Nederlands-goed’ gehanteerd. Een gezonde, maar soms overdreven vaderlandslievende trots van de muziekpers, lijkt mij. Wat een gebazel – doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Over naar het Udenhoutse driemanschap Songbelt, waar je eindeloos wegdroomt bij de eerste aanblik van het beeld van de Loonse en Druinense Duinen op de voorkant van “Unanswered”. Het ademt een en al idylle uit.
Onder de immense hemel, waar de wolken traag langs trekken, bevinden zich de mystieke verhalen van zanger Wil Opstals, die diep in je gevoelsleven binnendringen. De muziek van door de wol geverfde muzikanten zwelgt in een vergelijkbare, sobere sfeer als de schilderachtige omgeving van het Noord-Brabantse Udenhout. Subtiel is overigens naast melancholie wel het sleutelwoord op “Unanswered”. Laag voor laag wordt Opstals stemgeluid over elkaar heen gedrapeerd, terwijl zijn akoestisch gitaar voor een intieme sfeer zorgt. De basgitaar van Theo Liebregts draagt kleine nuances aan. Ruurd van de Vegt als meester op de mondharmonica laat zich goed horen en zijn bijdragen op de dwarsfluit maakt diepe indruk op me. Genieten in een roes. De heerlijkheid van het leven.
(Johan Schoenmakers) 20-10-2013
http://www.altcountryforum.nl/2013/10/20/songbelt-unanswered/
8weekly.nl
recensie: Songbelt - Unanswered
Muziek die sporen achterlaatdoor Joost Festen
26 september 2013
Songbelt presenteert zich als trio, maar het is Wil Opstals die tekent voor alle liedjes op dit folkdebuut. Unanswered graaft diep in de oude, emotionele wonden van de vertolker.
Opstals speelde eerder in o.a. The Daltons en Wilburg en participeert momenteel nog steeds in Sleepwater. De muzikant is gezegend met een diepe, donkere stem die net een octaaf hoger uitvalt dan die van Nick Cave. Zijn nummers zijn voornamelijk donker van signatuur. En wat zijn de liedjes van de schaduwkant van Opstals' leven mooi. Ze zijn verpakt in een folkbenadering met akoestische gitaar, bas, toetsen, dwarsfluit en mondharmonica, soms aangevuld met pedal steel-gitaar of een fijne vrouwenstem. Opstals schildert zo prachtige plaatjes die in alle jaargetijden passen. Zijn teksten zijn soms mystiek en vaak kraakhelder, maar voor meerderlei uitleg vatbaar zoals het gedichten betaamt.
Liedjes met zeggingskracht
Unanswered opent met 'Desperate Land', dat in vele luisterbeurten uitgroeit tot het hoogtepunt van het album. Een liedje vol beeldspraak van een geliefde die voetstappen achterlaat in het zand, geel gekleurd gras en een verlaten puinhoop. Het is een van de dertien nummers waarin Songbelt niet de meest vrolijke onderwerpen bezingt.
Droefheid, triestheid, terneergeslagenheid, verlatenheid, bedrog, eenzaamheid en teleurstelling zijn woorden die passen bij de liedjes op dit album. Zoals zo vaak leveren de duistere momenten in het leven prachtige teksten op, waarbij de nummers daadwerkelijk een emotie overbrengen. Blijkbaar is het veel moeilijker om songteksten met inhoud te schrijven die bruisen van de vrolijkheid, want dan wordt het al snel hol en leeg. Veel liedjesschrijvers beamen dat laatste ook zelf.
Wars van modieuze opsmuk
Met medewerking van Theo Liebregts, die onder andere verantwoordelijk is voor de opnametechniek en ook hier en daar wat instrumenten bespeelt, en Ruurd van der Vegt, die mondharmonica en vooral dwarsfluit toevoegt, is Unanswered vooral de stem van Opstals en zijn akoestische gitaar. Zijn stem is soms in laagjes opgenomen, waardoor er live minimaal één extra zanger nodig zal zijn voor een optimale vertolking. Het moment waarop Songbelt live te beluisteren is met Unanswered, waarschijnlijk aangevuld met songs uit het rijke muzikaal verleden van Opstals, is iets waar zonder meer naar uitgekeken kan worden.
Dit album prijkt voorlopig als een hoogtepunt op de carrièrelijst van Wil Opstals. Waarschijnlijk omdat met deze folkbenadering de ware muzikant en de ware liefde voor deze muzieksoort open en bloot wordt geëtaleerd, wars van alle modieuze opsmuk als technische effecten of opzwepende ritmes. Niet vergeten om de hoesfoto te bewonderen, die door de zanger zelf is genomen in de Loonse en Drunense duinen die grenzen aan zijn geboortegrond.
http://www.8weekly.nl/artikel/10949/songbelt-unanswered-muziek-die-sporen-achterlaat.html
recensie: Songbelt - Unanswered
Muziek die sporen achterlaatdoor Joost Festen
26 september 2013
Songbelt presenteert zich als trio, maar het is Wil Opstals die tekent voor alle liedjes op dit folkdebuut. Unanswered graaft diep in de oude, emotionele wonden van de vertolker.
Opstals speelde eerder in o.a. The Daltons en Wilburg en participeert momenteel nog steeds in Sleepwater. De muzikant is gezegend met een diepe, donkere stem die net een octaaf hoger uitvalt dan die van Nick Cave. Zijn nummers zijn voornamelijk donker van signatuur. En wat zijn de liedjes van de schaduwkant van Opstals' leven mooi. Ze zijn verpakt in een folkbenadering met akoestische gitaar, bas, toetsen, dwarsfluit en mondharmonica, soms aangevuld met pedal steel-gitaar of een fijne vrouwenstem. Opstals schildert zo prachtige plaatjes die in alle jaargetijden passen. Zijn teksten zijn soms mystiek en vaak kraakhelder, maar voor meerderlei uitleg vatbaar zoals het gedichten betaamt.
Liedjes met zeggingskracht
Unanswered opent met 'Desperate Land', dat in vele luisterbeurten uitgroeit tot het hoogtepunt van het album. Een liedje vol beeldspraak van een geliefde die voetstappen achterlaat in het zand, geel gekleurd gras en een verlaten puinhoop. Het is een van de dertien nummers waarin Songbelt niet de meest vrolijke onderwerpen bezingt.
Droefheid, triestheid, terneergeslagenheid, verlatenheid, bedrog, eenzaamheid en teleurstelling zijn woorden die passen bij de liedjes op dit album. Zoals zo vaak leveren de duistere momenten in het leven prachtige teksten op, waarbij de nummers daadwerkelijk een emotie overbrengen. Blijkbaar is het veel moeilijker om songteksten met inhoud te schrijven die bruisen van de vrolijkheid, want dan wordt het al snel hol en leeg. Veel liedjesschrijvers beamen dat laatste ook zelf.
Wars van modieuze opsmuk
Met medewerking van Theo Liebregts, die onder andere verantwoordelijk is voor de opnametechniek en ook hier en daar wat instrumenten bespeelt, en Ruurd van der Vegt, die mondharmonica en vooral dwarsfluit toevoegt, is Unanswered vooral de stem van Opstals en zijn akoestische gitaar. Zijn stem is soms in laagjes opgenomen, waardoor er live minimaal één extra zanger nodig zal zijn voor een optimale vertolking. Het moment waarop Songbelt live te beluisteren is met Unanswered, waarschijnlijk aangevuld met songs uit het rijke muzikaal verleden van Opstals, is iets waar zonder meer naar uitgekeken kan worden.
Dit album prijkt voorlopig als een hoogtepunt op de carrièrelijst van Wil Opstals. Waarschijnlijk omdat met deze folkbenadering de ware muzikant en de ware liefde voor deze muzieksoort open en bloot wordt geëtaleerd, wars van alle modieuze opsmuk als technische effecten of opzwepende ritmes. Niet vergeten om de hoesfoto te bewonderen, die door de zanger zelf is genomen in de Loonse en Drunense duinen die grenzen aan zijn geboortegrond.
http://www.8weekly.nl/artikel/10949/songbelt-unanswered-muziek-die-sporen-achterlaat.html